کد مطلب:40818
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:32
چرا امام حسن(ع) قيام نكرد؟
طول مدت جنگهاي داخلي، آمادگي مردم را براي ادامه جنگ به كلي از بين برده بود؛ زيرا عده كشته شدگان جنگ صفين, بنا به نقل مسعودي, (مروج الذهب، 2/274) از طرفين صدوده هزار و شمارة كشتگان جنگ نهروان چهار هزار نفر بود (مروج الذهب، ج 2) و بنا به نقل يعقوبي (تاريخ يعقوبي، 2/195) مقتولين جمل كه قبل از صفين و نهروان روي داد سي و چند هزار نفر بود. اين كثرت مقتولين در جنگهاي داخلي قيافة جهاد را مهيب و وحشت زا ساخته و مردمان كوتاه فكر و راحت طلب را كه هميشه اكثريت دارند از آن گريزان كرده بود، لذا وقتي امام حسن تصميم به جهاد گرفت و مردم را به جهاد ترغيب كرد, بيشتر مردم نپذيرفتند, با اينكه شخصاً از كوفه بيرون رفت و مغيرة بن نوفل را در كوفه جانشين خود قرر داد و نخليه را لشگرگاه كرد و ده روز در آنجا ماند, بيش از چهار هزار نفر براي جهاد در ركاب آن حضرت بيرون نيامدند. امام ناچار به كوفه بازگشت و مردم را به جهاد تحريض كرد (الشيعه و الحاكمون، 62) وقتي سستي آنها در امر جهاد معلوم شد, براي اتمام حجت و قطع عذر, خطبهاي خواند و در موضوع جهاد و صلح به طور آشكار از آنها نظر خواست، آنان از اطراف فرياد برداشتند: ما حاضر به جهاد نيستيم، ما را هلاك نكن.
در روايت است كه جابر به امام حسين(ع) پيشنهاد داد كه مانند برادرش صلح نمايد حسين فرمود: اي جابر! برادرم به امر خدا و پيامبر(ص) صلح كرد و من هم به امر خدا و پيامبر(ص) رفتار ميكنم.
پرتوي از عظمت امام حسين(ع)
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.